Problem czasu w kontekście abstrakcyjnym i egzystencjalnym, zagadnienie nieskończoności od samego początku stanowiły motyw wiodący w twórczości Bożenny Biskupskiej. Oprócz realizacji przestrzennych, instalacji i tradycyjnej rzeźby artystka uprawia malarstwo oraz rysunek. Pracę nad kluczowym cyklem, którego tematem stał się Jednonogi, rozpoczęła artystka w 1987 roku, początkowo na płaszczyźnie obrazu, później w przestrzeni. Figura Jednonogiego wykonana z brązu, ryta w postaci znaku lub rysowana jest formą nawiązującą do postaci ludzkiej. Stała się ona podstawowym elementem, zapoczątkowanego w 1995 roku systemu składającego się na cykl prac Wytyczanie obrazu. W tworzonych pracach panuje monochromatyka we wszystkich skalach szarości od bieli do czerni oraz naturalnych barw używanych materiałów. Znaki stawiane na papierze lub płótnie to dziś notatka gestu. Linie pozostawiane przez bezpośrednio wyciskaną z tuby farbę olejną na papier lub ślad pędzla zanurzonego w oleju porządkują płaszczyznę, nasycając się wraz z upływem czasu, tworząc nieregularne brzegi rozrastającej się prostej linii gestu. Artystkę fascynuje teraz wykrywanie i dokumentowanie procesów przemian, jakie w stworzonych przez nią pracach dokonuje czas.
Urodzona w 1952 roku w Warszawie. Studia w latach 1970–1972 w PWSSP w Poznaniu na wydziale Malarstwa Grafiki i Rzeźby, w ASP w Warszawie 1972–1976. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Tadeusza Dominika. Uprawia malarstwo i rzeźbę. Zdobyła I nagrodę na IV Międzynarodowym Biennale Miniatury Tkackiej, Savaria Muzeum, Szhombathely, Węgry w 1982 roku. W 1984 otrzymała dwuletnie stypendium Ministra Kultury i Sztuki, w 1986 Nagrodę I stopnia im. Stanisława Wyspiańskiego – za malarstwo i rzeźbę. Reprezentowała Polskę na 41. Biennale Sztuki w Wenecji (1984) oraz na XIV Międzynarodowym Biennale Małych Rzeźb w Brązie (Padwa, 1986).
W 2004 wraz z Zygmuntem Rytką założyła Fundację Sztuki Współczesnej In Situ, działająca głównie na terenie Warszawy oraz w Sokołowsku.
Dorobek artystyczny Biskupskiej odzwierciedla drogę jej formalnych poszukiwań, od sztuki figuratywnej, abstrakcję po stworzenie indywidualnego
języka artystycznej wypowiedzi w Wytyczaniu obrazu. W osobistym alfabecie dominuje linia, znak i ślad. Artystka eksperymentuje z różnymi technikami łącząc m.in. malarstwo i performance, a także z materią rzeźbiarsko-malarską wykorzystując m.in. beton, mączkę marmurową, folię negatywową czy olej lniany.
Urodzona w 1952 roku w Warszawie. Studia w latach 1970–1972 w PWSSP w Poznaniu na wydziale Malarstwa Grafiki i Rzeźby, w ASP w Warszawie 1972–1976. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Tadeusza Dominika. Uprawia malarstwo i rzeźbę. Zdobyła I nagrodę na IV Międzynarodowym Biennale Miniatury Tkackiej, Savaria Muzeum, Szhombathely, Węgry w 1982 roku. W 1984 otrzymała dwuletnie stypendium Ministra Kultury i Sztuki, w 1986 Nagrodę I stopnia im. Stanisława Wyspiańskiego – za malarstwo i rzeźbę. Reprezentowała Polskę na 41. Biennale Sztuki w Wenecji (1984) oraz na XIV Międzynarodowym Biennale Małych Rzeźb w Brązie (Padwa, 1986).
W 2004 wraz z Zygmuntem Rytką założyła Fundację Sztuki Współczesnej In Situ, działająca głównie na terenie Warszawy oraz w Sokołowsku.
Dorobek artystyczny Biskupskiej odzwierciedla drogę jej formalnych poszukiwań, od sztuki figuratywnej, abstrakcję po stworzenie indywidualnego
języka artystycznej wypowiedzi w Wytyczaniu obrazu. W osobistym alfabecie dominuje linia, znak i ślad. Artystka eksperymentuje z różnymi technikami łącząc m.in. malarstwo i performance, a także z materią rzeźbiarsko-malarską wykorzystując m.in. beton, mączkę marmurową, folię negatywową czy olej lniany.
