Felix Droese pozostawał w kontakcie z Josephem Beuysem dzięki Międzynarodowemu Wolnemu Uniwersytetowi założonemu w 1981 roku, identyfikując się z teorią „wyzwolenia potencjału”. W swojej twórczości często używa tradycyjnej techniki wycinankowej, konstruując ogromne instalacje papierowe. Na wystawie sztuki współczesnej Documenta 7 w Kassel (1982) zaprezentował pracę „Zabiłem Annę Frank”, w której mierzył się z narodową odpowiedzialnością Niemców za Holocaust. Zwiększając skalę tradycyjnych niemieckich wycinanek, Droese przenosił je w trzeci wymiar, jednocześnie w niezwykle subtelny sposób traktując delikatne materiały, takie jak papier, szkło czy tkanina.
Innym ważnym dla Droesego medium jest drzeworyt, w którym prostota i surowość formy sprzyjają przekazywaniu idei związanych ze społeczną etyką. Gest cięcia i krojenia jest potężnym środkiem wyrazu, metaforą fizycznego doświadczenia inwazji w cielesność. Dla artysty o przekonaniach antywojennych i proekologicznych zaangażowanie polityczne stanowi także ważny środek wyrazu. W 1999 roku jego kontrowersyjny mural dla Ministerstwa Pracy i Spraw Społecznych w Berlinie wywołał dyskusje w całych Niemczech.
Wojciech Ciesielski
Felix Droese – ur. 1950 w Singen am Hohentwiel, studiował na Kunstakademie w Düsseldorfie w pracowniach Petera Brüninga i Josepha Beuysa (1970–1976). W latach 1971–72 odbył służbę zastępczą w zakładzie psychiatrycznym Düsseldorf-Grafenberg. W tym czasie powstał cykl rysunków ilustrujących jego doświadczenia. W 1972 został skazany na siedem miesięcy w więzieniu, w zawieszeniu na trzy lata, za udział w demonstracji przeciwko wojnie w Wietnamie. Po ukończeniu studiów Droese kontynuował działalność polityczną. W 1979 startował z Alternatywnej Listy Zielonych w wyborach lokalnych w Düsseldorfie. W 1981 zorganizował w „Pax Christi”, domu parafialnym w Krefeld. „Aktion 17.12” poświęconą polskiej „Solidarności”. Od 1990 mieszka i pracuje z żoną Irmel w Mettmann koło Düsseldorfu
Innym ważnym dla Droesego medium jest drzeworyt, w którym prostota i surowość formy sprzyjają przekazywaniu idei związanych ze społeczną etyką. Gest cięcia i krojenia jest potężnym środkiem wyrazu, metaforą fizycznego doświadczenia inwazji w cielesność. Dla artysty o przekonaniach antywojennych i proekologicznych zaangażowanie polityczne stanowi także ważny środek wyrazu. W 1999 roku jego kontrowersyjny mural dla Ministerstwa Pracy i Spraw Społecznych w Berlinie wywołał dyskusje w całych Niemczech.
Wojciech Ciesielski
Felix Droese – ur. 1950 w Singen am Hohentwiel, studiował na Kunstakademie w Düsseldorfie w pracowniach Petera Brüninga i Josepha Beuysa (1970–1976). W latach 1971–72 odbył służbę zastępczą w zakładzie psychiatrycznym Düsseldorf-Grafenberg. W tym czasie powstał cykl rysunków ilustrujących jego doświadczenia. W 1972 został skazany na siedem miesięcy w więzieniu, w zawieszeniu na trzy lata, za udział w demonstracji przeciwko wojnie w Wietnamie. Po ukończeniu studiów Droese kontynuował działalność polityczną. W 1979 startował z Alternatywnej Listy Zielonych w wyborach lokalnych w Düsseldorfie. W 1981 zorganizował w „Pax Christi”, domu parafialnym w Krefeld. „Aktion 17.12” poświęconą polskiej „Solidarności”. Od 1990 mieszka i pracuje z żoną Irmel w Mettmann koło Düsseldorfu
