Klarowność, „czystość” języka biało-czarnych fotografii Bartołowicza, prostota monumentalnych w formie kompozycji, na którą składają się zwykle wyciszona, ale i wieloznaczna w geście scena z powtarzającym się jednym modelem (którym jest artysta), to cechy większości fotograficznych prac Bartołowicza.
Zakres zainteresowań i tematów, jakie porusza, jest rozległy: kultura, egzystencja, upływający czas. W dyptyku „Ci, którzy mówią tym, którzy słuchają” i „Ci, którzy słuchają tych, którzy mówią” Bartołowicz sygnalizuje problem władzy i relacji jednostki z otoczeniem i wewnętrznymi hierarchiami wartości.
Anonimowość i surowość fotografowanej przestrzeni potęguje wrażenie osamotnienia, oczekiwania i zawieszenia w bliżej niesprecyzowanej, ale głęboko niepokojącej sytuacji. Pozornie kontemplacyjny charakter sceny zaburzają mikroakty przemocy ujawniające się w dyskretnie zamanifestowanych gestach dominacji i subordynacji.
Jarosław Bartołowicz – ur. 1958 w Warszawie, absolwent ASP w Gdańsku (1991). Fotograf, autor książek artystycznych i instalacji. W latach 1991–1993 asystent w Pracowni Podstaw Projektowania prof. Witosława Czerwonki ASP w Gdańsku, współzałożyciel galerii Wyspa i Fundacji Wyspa Progress w Gdańsku. Od 2001 członek rady programowej Instytutu Sztuki Wyspa w Gdańsku. Od 1998 wykładowca Policealnego Studium Plastycznego Collage w Warszawie.
Zakres zainteresowań i tematów, jakie porusza, jest rozległy: kultura, egzystencja, upływający czas. W dyptyku „Ci, którzy mówią tym, którzy słuchają” i „Ci, którzy słuchają tych, którzy mówią” Bartołowicz sygnalizuje problem władzy i relacji jednostki z otoczeniem i wewnętrznymi hierarchiami wartości.
Anonimowość i surowość fotografowanej przestrzeni potęguje wrażenie osamotnienia, oczekiwania i zawieszenia w bliżej niesprecyzowanej, ale głęboko niepokojącej sytuacji. Pozornie kontemplacyjny charakter sceny zaburzają mikroakty przemocy ujawniające się w dyskretnie zamanifestowanych gestach dominacji i subordynacji.
Jarosław Bartołowicz – ur. 1958 w Warszawie, absolwent ASP w Gdańsku (1991). Fotograf, autor książek artystycznych i instalacji. W latach 1991–1993 asystent w Pracowni Podstaw Projektowania prof. Witosława Czerwonki ASP w Gdańsku, współzałożyciel galerii Wyspa i Fundacji Wyspa Progress w Gdańsku. Od 2001 członek rady programowej Instytutu Sztuki Wyspa w Gdańsku. Od 1998 wykładowca Policealnego Studium Plastycznego Collage w Warszawie.
