Urodzony w 1939 roku w Poznaniu. Artysta, historyk sztuki, autor filmów, cykli fotograficznych, zapisów wideo, rysunków, instalacji, obiektów, projektów konceptualnych oraz inicjator wielu ważnych zdarzeń i multimedialnych akcji artystycznych. Studiował historię sztuki i muzealnictwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, ukończył również Wydział Operatorski PWSFTviT w Łodzi. W latach 1970–1981 był wykładowcą i kierownikiem Zakładu Fotografii i Reklamy Wizualnej łódzkiej PWSFTviT, w 1995 powrócił do pracy na tej uczelni.
Jeszcze w czasie studiów w Toruniu związał się z awangardowym ruchem artystycznym, stając się współzałożycielem m.in. grupy otograficznej ZERO-61; był jednym z inicjatorów Warsztatu Formy Filmowej – jednej z najważniejszych grup artystycznych lat siedemdziesiątych reprezentującej etos neoawangardowy. W ramach Warsztatu Formy Filmowej powstały jego filmy eksperymentalne, w których na pierwszy plan wysuwała się notacja procesu, a także relacja między fizycznymi doznaniami i ograniczeniami artysty prowadzącego kamerę a uzyskanym jej okiem obrazem. To z czasem ustąpiło miejsca widzeniu „socjograficznemu”. Od 1975 po lata dziewięćdziesiąte powstawał cykl prac w różnych technikach Kąty energetyczne, w którym artysta osiągnął syntezę swych zainteresowań formalnych z uwrażliwieniem na sprawy społeczne.
Ważnym wątkiem działalności Robakowskiego jest film i programy telewizyjne o sztuce. Artysta jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Artystów „Künstlergremium”.
Jeszcze w czasie studiów w Toruniu związał się z awangardowym ruchem artystycznym, stając się współzałożycielem m.in. grupy otograficznej ZERO-61; był jednym z inicjatorów Warsztatu Formy Filmowej – jednej z najważniejszych grup artystycznych lat siedemdziesiątych reprezentującej etos neoawangardowy. W ramach Warsztatu Formy Filmowej powstały jego filmy eksperymentalne, w których na pierwszy plan wysuwała się notacja procesu, a także relacja między fizycznymi doznaniami i ograniczeniami artysty prowadzącego kamerę a uzyskanym jej okiem obrazem. To z czasem ustąpiło miejsca widzeniu „socjograficznemu”. Od 1975 po lata dziewięćdziesiąte powstawał cykl prac w różnych technikach Kąty energetyczne, w którym artysta osiągnął syntezę swych zainteresowań formalnych z uwrażliwieniem na sprawy społeczne.
Ważnym wątkiem działalności Robakowskiego jest film i programy telewizyjne o sztuce. Artysta jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Artystów „Künstlergremium”.
