Malarstwo Joanny Wowrzeczki rozpięte jest pomiędzy człowiekiem a pejzażem. Autorkę frapuje temat otwartej przestrzeni. W niemal każdym jej płótnie pojawia się daleko odsunięta linia horyzontu, a pomiędzy nią wytwarza się przestrzeń, która z jednej strony działa w sposób czysto malarski, z drugiej stwarza intelektualne miejsce refleksji. Tematyka, jaka interesuje Wowrzeczkę nie jest w żaden sposób szczególna. Choć autorka mówi, że rejestruje chwile, które są dla niej z różnych względów ważne, to dla widza zatrzymywane w malarskim kadrze sytuacje są zwyczajne i codzienne: śluby, pogrzeby, praca, sceny balkonowe - nic niezwykłego. Emanuje z nich spokój i powaga oraz coś, co trudno nazwać - odpowiedniość, adekwatność
Urodzona w 1972 roku w Cieszynie. W latach 1995–1999 studiowała na Wydziale Artystyczno-Pedagogicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach Filia w Cieszynie. Dyplom z malarstwa w pracowni prof. Norberta Witka otrzymała w 1999 roku. W 2001 współorganizowała galerię Szarą w Cieszynie, która prowadziła przez kolejne trzy lata. W 2004 obroniła pracę doktorską pod kierunkiem prof. dr. hab. Wojciecha Świątkiewicza na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Obecnie pracuje w Zakładzie Teorii Sztuki i Dydaktyki Artystycznej w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
