Historie sztuki to cykl fotograficznych opowieści, których nieoczywistymi bohaterami są zniszczone dzieła sztuki. W swoich obrazach Breguła przywołuje prace i wydarzenia które powracają, nieoczekiwanie pojawiając się w codziennym życiu człowieka. Jest to m.in. do Fettecke Josepha Beuysa, czyli bryła masła umieszczona w rogu pomieszczenia w Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie, sprzątnięta przez pracownika. Fettecke ukazuje się jako trójkąt masła pod pachą przygotowującego śniadanie mężczyzny, spalone przez Kobro dzieła można dostrzec w neoplastycznych formach z resztek makaronu na dnie kuchennego zlewu, a wielki meteoryt przygniatający postać papieża w rzeźbie Cattelana, rozbity na setki małych kamieni, wypełnia buty starszych pań. W każdej z tych absurdalnych historii Breguła nawiązuje do zniszczeń sztuki znanych z prasy i telewizji, dzięki którym uszkodzone dzieła przenikają do publicznej świadomości. Skandale związane z przypadkowymi zniszczeniami czy niedopatrzeniami strażników muzealnych budują więc swoistą historię sztuki. Breguła widzi akt dewastacji dzieła jako rodzaj działania performatywnego, które może być ważnym elementem biografii pracy, nie mniej istotnym niż jej powstanie.