Twórczość artysty przywołuje w pierwszej warstwie tradycyjne rozumienie rzeźby. Jego obiekty wyróżnia wyrafinowanie estetyczne i precyzja. Atrakcyjna wizualnie forma jest jednocześnie otwarta na odniesienia symboliczne i indywidualne skojarzenia odbiorcy. W całą sferę twórczości artysty wpisany jest aspekt prowokowania, który ujawnił się już we wczesnych pracach wykonanych z materiałów nietrwałych (papier maché, folia), imitujących klasyczną w przekazie formę i materię rzeźby. Z całą jednak siłą objawił się w misternie wykonanych rzeźbach z tradycyjnych materiałów (drewno, kamień) sugerujących łatwość odbioru zgodnie z prostym kluczem kulturowym. Artysta obnaża pozorną prostotę, z jaką odczytujemy zakodowane wzorce kulturowe. Jednoznacznie zakorzenione w odbiorze symbole i ikonografia prawie natychmiast zaczynają sprowadzać nas na manowce skojarzeń i złudnej pewności rozumienia wzorców. Ujawnienie braku ich spójności, błędów interpretacyjnych i zastawionych pułapek nagle zmusza do odbycia dalekiej podróży w przeszłość. Symbole i kody kulturowe przekazane przez religię, historię, baśnie, edukację, opowieści z dzieciństwa zostają rozpoznane i przywołane, aby wobec naszej obecnej wiedzy i nabytego z latami doświadczenia poukładać wszystko na nowo.
A może sama podróż ku archetypom, w obrazy mocno i wyraźnie zakorzenione w nas samych, stanowi już wartość, dla której twórczość ta jest tak cenna i tak wciągająca.
Anna Nawrot
