Podtrzymując zasadę dualistycznej natury człowieka oraz tworzenia metarzeczywistości artystycznej, w cyklu Zjawa podwójna artystka przedstawiła akt kobiety o zamaskowanej twarzy. Postać staje się równocześnie nikim i każdym, tym, co odkryte i zasłonięte, a poprzez podział fotografii na moduły, równocześnie całością i fragmentem.
[…]
Zamaskowana głowa staje się motywem centralnym, niezależnym od jej cielesnego przedłużenia. To raczej relikwiarz, naczynie osłaniające umysł, miejsce, w którym odbywa się najbardziej intensywna wymiana między jednostką a otaczającym światem. Jest to równocześnie obszar prywatny, niemal intymny, obszar, w którym zachodzą ważne procesy psychologiczne prowadzące człowieka do wyzwolenia z podstawowych sprzeczności życia. Ukrywanie, które niezaprzeczalnie łączy się z ideą maski, jest dążeniem do przeistoczenia, środkiem ułatwiającym przejście od tego, czym się jest, do tego, czym się chce być.
Małgorzata Jankowska
Natalia Lach-Lachowicz urodziła się w 1937 roku w Żywcu. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Plastycznej we Wrocławiu w latach 1957–63. Zajmuje się fotografią, filmem, performansem, instalacją. Współzałożycielka wraz z Andrzejem Lachowiczem, Zbigniewem Dłubakiem i Antonim Dzieduszyckim grupy PERMAFO, działającej we Wrocławiu w latach 1970–81. Od roku 1971 wystawia jako Natalia LL. W latach 2004–13 wykładała w poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jej prace znajdują się w kolekcjach Muzeum Sztuki w Łodzi, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Gdańsku, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK w Krakowie, Frauenmuseum w Bonn, Moderna Galerija w Lublanie, Ludwig Museum w Kolonii, International Center of Photography w Nowym Jorku, Musée d’Art moderne de la Ville de Paris. W 2013 roku otrzymała Nagrodę im. Katarzyny Kobro. Mieszka i pracuje we Wrocławiu. Od 2012 roku reprezentowana przez galerię lokal_30.