Na instalację Pokojowe historie/Little Boy składa się okrągły dywan, na którym stoi nietypowa lampa - grzyb powstały po wybuchu bomby atomowej oraz dokonująca detonacji postać - skonstruowana z czarnych rurek figura tytułowego chłopca, ubrana w rękawice, czapkę bejsbolówkę, plecak i trampki. Istotna jest wieloznaczność tytułu pracy Olafa Brzeskiego. Pokojowe historie mogą być interpretowane jako dzieło dotyczące relacji intymnych, konfliktów rozgrywających się w czterech ścianach, ale również bardziej uniwersalnie; pamiętając, że bomba zrzucona na Hiroszimę nazywała się właśnie Little Boy, praca artysty może być odczytywana jako refleksja na temat metod rozwiązywania kryzysów międzynarodowych.
Olaf Brzeski (ur. 1975) z niezwykłą wyobraźnią reinterpretuje tradycję i możliwości rzeźby. Interesuje go zarówno jej materialny wymiar – ciężar, masa, faktura – jak i czysta potencjalność; możliwość lub niemożliwość opisania zjawisk lub historii za pomocą konkretnej materii. Szereg prac artysty odnosi się też wprost do figury ludzkiej, opisując jednak nie tyle jej fizyczny, co emocjonalny wymiar. W rzeźbiarskich ciałach Brzeskiego roi się niesamowitość, niecodzienność, nienaturalność i przeskalowanie. Źródłem tych fantastycznych i zaskakujących form jest niezawodnie myśl, a następnie rysunek – jako najprostsza metafora aktu kreacji.
Olaf Brzeski (ur. 1975) z niezwykłą wyobraźnią reinterpretuje tradycję i możliwości rzeźby. Interesuje go zarówno jej materialny wymiar – ciężar, masa, faktura – jak i czysta potencjalność; możliwość lub niemożliwość opisania zjawisk lub historii za pomocą konkretnej materii. Szereg prac artysty odnosi się też wprost do figury ludzkiej, opisując jednak nie tyle jej fizyczny, co emocjonalny wymiar. W rzeźbiarskich ciałach Brzeskiego roi się niesamowitość, niecodzienność, nienaturalność i przeskalowanie. Źródłem tych fantastycznych i zaskakujących form jest niezawodnie myśl, a następnie rysunek – jako najprostsza metafora aktu kreacji.