Instalacja wideo „Songs of Insatiability” powstała na obrotowej scenie Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu w 2011 roku. Artystka spotkała się kolejno z dwoma wokalistami, którzy wyśpiewali na głos szeptane im do ucha krótkie, jednozdaniowe wypowiedzi. Postulowały one odrzucenie panujących reguł i zaprzeczenie zastanym wartościom, zaczerpnięte zostały m.in. z twórczości Jeana Baudrillarda, wypowiedzi Krystiana Lupy, Friedricha Nietzschego, Ingmara Bergmana, Stanisława Przybyszewskiego, Raoula Vaneigema, Emila Ciorana czy z libretta opery „Don Giovanni” Wolfganga Amadeusza Mozarta.
W sześciokanałowej projekcji widzowie obserwują artystkę, która niczym demiurg uruchamia wokalistów, by wyśpiewali w kierunku pustej widowni zdania: „Nie ma grzechu ciała, nie ma kary, a wieczne potępienie jest niedorzecznością”; „Każdy jest inny, a życie chce wszystkiego”; „Skrucha jest kompletnie bezużyteczna”; „Wszystkie spisane zasady są jedynie pustym tekstem”; „Histeryczne nakazy dobra wpychają mnie w nieuświadomione zło”.
Wokaliści wzięli udział w nagraniu bez jakichkolwiek wcześniejszych prób, realizacja wideo miała więc charakter spotkania na scenie, specyficznego występu bez udziału widzów. Efektem tego jest wzbudzenie w odbiorcach poczucia wtargnięcia w sam środek intymnej sceny rozgrywającej się między artystką a wokalistą, pogłębionego silnym poczuciem przytłaczającej pustki i osamotnienia w przestrzeni opolskiego teatru.
Treści zostały wyśpiewane w języku angielskim, wideo jest prezentowane z polskimi napisami.
Projekt zrealizowany dzięki współpracy z Teatrem im. Jana Kochanowskiego w Opolu i Galerią Sztuki Współczesnej w Opolu, gdzie miał premierę w 2011 roku podczas wystawy (in the church) With No Magic.
W sześciokanałowej projekcji widzowie obserwują artystkę, która niczym demiurg uruchamia wokalistów, by wyśpiewali w kierunku pustej widowni zdania: „Nie ma grzechu ciała, nie ma kary, a wieczne potępienie jest niedorzecznością”; „Każdy jest inny, a życie chce wszystkiego”; „Skrucha jest kompletnie bezużyteczna”; „Wszystkie spisane zasady są jedynie pustym tekstem”; „Histeryczne nakazy dobra wpychają mnie w nieuświadomione zło”.
Wokaliści wzięli udział w nagraniu bez jakichkolwiek wcześniejszych prób, realizacja wideo miała więc charakter spotkania na scenie, specyficznego występu bez udziału widzów. Efektem tego jest wzbudzenie w odbiorcach poczucia wtargnięcia w sam środek intymnej sceny rozgrywającej się między artystką a wokalistą, pogłębionego silnym poczuciem przytłaczającej pustki i osamotnienia w przestrzeni opolskiego teatru.
Treści zostały wyśpiewane w języku angielskim, wideo jest prezentowane z polskimi napisami.
Projekt zrealizowany dzięki współpracy z Teatrem im. Jana Kochanowskiego w Opolu i Galerią Sztuki Współczesnej w Opolu, gdzie miał premierę w 2011 roku podczas wystawy (in the church) With No Magic.
