Urodzony w 1941 roku w Tłumaczu, zmarł w roku 2018. W latach 1964–1970 studiował malarstwo i grafikę w krakowskiej ASP. Po studiach zamieszkał w Szczecinie, gdzie rozpoczął samodzielną działalność artystyczną. W 1971 roku był współzałożycielem Grupy Brama i galerii o tej nazwie. Z grupą Brama wystawiał malarstwo w galeriach w Polsce, Bułgarii, Anglii, Niemiec i Francji. Od 1971 roku pracuje w Instytucie Architektury Politechniki Szczecińskiej, prowadząc zajęcia w zakresie rysunku, malarstwa oraz projektowania koloru w architekturze i urbanistyce. Od 1992 profesor malarstwa i kierownik Zakładu Rysunku, Malarstwa i Rzeźby. Tokarczyk jest również współzałożycielem Wyższej Szkoły Sztuki Użytkowej w Szczecinie (1995); kieruje w niej Zakładem Malarstwa na Wydziale Grafiki.
Dotychczas eksponował kilkanaście wystaw indywidualnych malarstwa, grafiki, obiektów i instalacji malarskich. Uczestniczył w kilkudziesięciu ogólnopolskich i międzynarodowych wystawach malarstwa i grafiki oraz pokazach sztuki polskiej; m.in. w Pradze, Libercu, Rostoku, Burgas, Rydze, Umea, Skagen, Ystad, Skelleftea, Budapeszcie, Lubece, Miskolcu, Kairze, Stockton, Kanagawie, Karlowych Varach, Schwedt, Frankfurcie n. Odrą, Teayon i Angouleme.
Do jego najważniejszych realizacji należą: Cykl linorytów barwnych (1972–1980), Cykl obrazów amorficznych (1974–1980), Cykl rysunków i obrazów ekspansywnych (1980–1981), Cykl Symptomy (od 1982), Cykl Symptomy natury (od 1985), Sugestie dla przestrzeni (od 1984), Cykl Stany bycia (od 1991), Obiekty dla miejsc krajobrazowych (od 1994)
Dotychczas eksponował kilkanaście wystaw indywidualnych malarstwa, grafiki, obiektów i instalacji malarskich. Uczestniczył w kilkudziesięciu ogólnopolskich i międzynarodowych wystawach malarstwa i grafiki oraz pokazach sztuki polskiej; m.in. w Pradze, Libercu, Rostoku, Burgas, Rydze, Umea, Skagen, Ystad, Skelleftea, Budapeszcie, Lubece, Miskolcu, Kairze, Stockton, Kanagawie, Karlowych Varach, Schwedt, Frankfurcie n. Odrą, Teayon i Angouleme.
Do jego najważniejszych realizacji należą: Cykl linorytów barwnych (1972–1980), Cykl obrazów amorficznych (1974–1980), Cykl rysunków i obrazów ekspansywnych (1980–1981), Cykl Symptomy (od 1982), Cykl Symptomy natury (od 1985), Sugestie dla przestrzeni (od 1984), Cykl Stany bycia (od 1991), Obiekty dla miejsc krajobrazowych (od 1994)
