Włodek Pawlak jest osobowością nieprzeciętną, wieloraką, wedle powszechnie stosowanej miary typowym artystą. Cechuje go refleksyjna głębia i dużo w nim wrażliwości, poetyckiej zadumy, a często i dramatu, ale wszystko to skrywane jest skutecznie; możliwe do odczytania tylko w jego sztuce i jego wierszach. W kontaktach z ludźmi prowokacyjny prześmiewca, drwiną i dezynwolturą, a czasem udawaną brutalnością odgradzający się od świata – samotnik z wyboru. […]
W latach siedemdziesiątych […] malował Pawlak obrazy postimpresjonistyczne – polany leśne, wrzosowiska i pola – tak czułe, liryczne i tak subtelnie rozstrzygane kolorystycznie, jakby wyszedł z pracowni Jana Cybisa. W kilka lat później, już w czasie studiów (1980–1985) w warszawskiej ASP, gdzie znalazł się w kręgu „nowych dzikich”, zaprzyjaźnił z Ryszardem Grzybem i wszedł w skład Gruppy, zaczął malować z agresywną ekspresją. Jego płótna, zaangażowane politycznie, były drapieżne, często brutalne i drastyczne, tak treściowo, jak formalnie. Podejmował tematy związane z nastrojami, jakie dominowały w społeczeństwie w okresie stanu wojennego. Operował plakatowymi uproszczeniami, deformacją i krzykliwymi kontrastami barw.
Odwrót od ekspresjonistycznej figuratywności w kierunku spokojnych struktur nastąpił już w drugiej połowie lat osiemdziesiątych […]. To był początek monochromatycznych, przeważnie białych z szarymi znakami kreskowego pisma obrazów cyklu „Dzienniki”, które tworzy do dziś. Jest też „Dziennik C” Pawlaka, rysowany ołówkiem na papierze, a także „Dziennik B”, budowany w formie gablotek z przedmiotów zużytych w życiu i pracy, jak tubki po farbach, pędzle, resztki ołówków, bilety, pudełka po zapałkach itp. […]
Bożena Kowalska
fragment tekstu „Piękne struktury. Malarstwo Włodzimierza Pawlaka
Urodzony w 1957 w Korytowie pod Żyrardowem, studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie, w pracowni Rajmunda Ziemskiego (1980–1985). W latach 1982–1992 członek niezależnego ugrupowania artystów Gruppa, współwydawca pisma „Oj dobrze już”. W latach 1986–2006 wykładał na Wydziale Wzornictwa Przemysłowego ASP w Warszawie. Od 1989 roku do dziś tworzy cykl „Dzienniki”, do którego równolegle powstają „Notatki o sztuce”. Zajmuje się malarstwem, rzeźbą, poezją i prozą.